Русско - латинский словарь - Бро
бровь | supercilium [ii, n]; |
* хмурить брови | supercilia contrahere / flectere; |
брод | vadum [i, n]; |
* искать брода | tentare vadum; |
* переходить вброд | vado transpire; |
бродильный | fermentativus [a, um]; |
бродить (ходить) | ultro et citro cursare [1]; discursare; vagari; pervagari; errare [1]; pererrare; palari otiosum ambulare [1] (tunicis demissis); |
бродить (о пиве и т.п.) | fermentari, fermentescere; |
бродяга | erro, onis, m; homo erraticus; grassator [oris, m] (nocturnus); balatro, onis, m; planus [i, n]; larifuga [ae, m]; vagus [i, m]; |
бродяжничать | vagari; errare [1]; |
бродяжничество | grassatio [onis, f]; |
бродячий | vagus [a, um]; vagabundus [a, um]; erroneus [a, um]; |
брожение | fermentatio [onis, f]; fermentum [i, n]; zymosis [e]os, f; turbae (turbas efficere in castris); tumor [oris, m] rerum; |
* маслянокислое брожение | fermentatio butyrica; |
* молочнокислое брожение | fermentatio lactica; |
* спиртовое брожение | fermentatio alcoholica; |
* уксусное брожение | fermentatio acetica; |
* грибки, вызывающие спиртовое брожение | fungilli fermentationem alcoholicam provocantes; |
бром | bromum [i, n] (Br); |
бронза | aes, aeris, n; aes fusum, aes statuarium; orichalcum [i, n]; |
бронзовый | aeneus [a, um]; aereus [a, um]; orichalceus [a, um]; |
* бронзовая статуя | statua aenea (ex aere); |
бронхи | bronchia [orum, npl]; |
броня | lorica [ae, f]; thorax [acis, m] hamatus; |
бросание | jactura [ae, f]; jactus [us, m]; conjectus [us, m]; conjectio [onis, f]; missus [us, m]; emissio [onis, f]; |
бросать | 1. jacere, io, jeci, jactum; jactare [1], conjicere in aliquid; abjicere (anulum in mari); injicere; interjicere; projicere; subjicere; abjicere; jaculari; mittere, o, misi, missum; emittere; submittere (in Tiberim); propellere, o, -puli, -pulsum; impingere, o, pegi, pactum; incutere, io, cussi, cussum (saxa, faces et hastas); expedire [4] (discum; jaculum); affligere, o, xi, ctum (vasa parietibus); torquere [e]o, torsi, tortum (jaculum in hostem; fulmina); intorquзre;2. (покидать) linquere; relinquere; |
* бросать в кого-л. камнями | lapides conjicere in aliquem; lapidibus aliquem petere; |
* бросать кому что на голову | in caput alicujus aliquid jaculari; |
* бросать кому что к ногам | aliquid ante pedes alicujus projicere; |
* бросать ячменные семена в борозды | mandare hordea sulcis; |
* бросать жребий | sortes conjicere; |
* бросать невод, сеть | rete jacere, demittere; |
* бросать якорь | ancoram jacere; |
* бросать на что взоры | oculos conjicere in aliquid; aspectum aliquo convertere; |
* бросать в кучу | coacervare; |
* бросать бисер перед свиньями | margaritas ante porcos mittere; rem omittere, non persequi; aliqua re absistere, desistere; rem intermittere; affligere (rem susceptam); |
* он бросил это дело | hanc rem non amplius persequitur; hoc negotium omisit; |
* бросить торговые дела | se sustulisse de negotiatione; |
* бросать кого-л. | abjicere aliquem; |
* жена, брошенная мужем | conjux viduata taedis; |
* брось пугать меня! | Aufer me terrзre! |
* бросьте перебранку | agite scordalias de medio; |
* быть брошенным на растерзание зверям | subjici bestiis; |
броситься | petere, o, ivi, itum; se abjicere, io, -jeci, -jectum; se projicere; ruere, o, rui, rutum; irruere; se proripere, io, ui, reptum; prorumpere, o, -rupi, -ruptum; incursare [1] (in hostem; in aciem; in aliquem, aliquem); insilire, io, ui, -sultum; |
* броситься на траву | in herbam se abjicere; |
* броситься на колени | ad alicujus genua procumbere, se advolvere; ad pedes alicujus se abjicere; |
* броситься кому на шею | invadere in collum alicujus; |
* броситься кому в объятия | in alicujus amplexus ruere; |
* броситься на неприятеля | invadere hostem; impetum facere in hostem; |
* броситься с башни | de (e) turri se praecipitari; |
* Он тотчас туда бросился, а я за ним. | Continuo hic se conjicit intro [e]go consequor; |
* бросаться в глаза | incursare oculis; |
бросок | bolus [i, m]; |
брошенный | vastus [a, um] (virgines); |
брошь | fibula [ae, f]; |
брошюра | libellus [i, m]; opusculum [i, n]; |
28.06.2015